- шабындылы
- сын. Шөбін шауып алуға болатын, шабындық (жер). Бұл аз болса, кеше қонаға жайылып келіп, ш а б ы н д ы л ы ойпатқа түнеген су, түнгі шытқыл аязда қаймақшып қайтқан (Ж.Орманбаев, Тұзақталған., 54).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
